Οι γνώριμοι κώδικες της κυτταρικής ομοιόθερμης διέγερσης
αρτιώνονται με νηνεμία μπροστά στις απροσπέλαστες υφές
και τις δαιδαλώδεις συστάσεις του ατομικού ναρκισσισμού.
Mε αγωνία και αβεβαιότητα συντάσσουν την αυριανή εξορία.
Βυθίζουν τις ισοδύναμες ροές της προσωπικής αντίστασης
στην διένεξη του ωκεάνιου τόξου που καταδεικνύουν θεληματικά
σε αλίμενα απάνεμα πελάγη συνεπαρμένης ,καίριας αναδίπλωσης.
Διεκδικώντας την κρύπτη των παροχών η υπάρχουσα φόρμα νόησης
αγγίζει επικίνδυνα τα άδυτα σύνορα του άγνωστου μυστηρίου
της καθημερινής ,επίπονης, απεγνωσμένης διαδικασίας που φθείρει.
Με υπάκουη αυστηρότητα υπερφαλαγγίζει το επίγειο ζωτικό άπαν
που δεν επιθυμεί να εγκλωβίζεται στις συνταγές της ψευδαίσθησης.
Η εξαγνισμένη σιωπή εξαντλείτε πολυμήχανα πριν την ενσωμάτωση.
Η αναμέτρηση δεν ολοκληρώνεται .Ακολουθεί την βάρβαρη συνθήκη.
Η εκδίκαση της προσπελάσιμη και κατανοητή από τα πλάσματα
επιτρέπει την επέλαση στην άμετρη συστοιχία του πεπρωμένου.
Περνά από την ευαισθησία με δίκοπη ρομφαία στην συνδιαλλαγή.
Η τρυφερότητα της δονητικής θαλπωρής καταλήγει στην απογείωση.
Η άζωη ορθρινή ανάνηψη με παρθενική γνήσια ιερότητα και υπεροχή
γίνεται διάττων αστέρας με προέκταση γνώσης και μεταμέλειας.
Κοσμεί το θέλγητρο της αναστολής και της επιβεβλημένης πρόθεσης.
Η παράδοση της ανεξίτηλης μέθης, μακριά από συναίσθημα ταύτισης
πρωτοστατεί στην πράξη της φυγάδευσης του προσωρινού ιστού .
Με ακμαία ισχύ υιοθετεί ένα σύνολο από τις εφικτές κλίμακες
που βοηθούν δραστικά στην ενσάρκωση των αναμορφώσεων.
