Το ποίημα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Φως της Κέρκυρας», το Φεβρουάριο του 1994.
Όταν ξεφυλλίζεις τα τετράδια σου, βρίσκεις και τα ποιήματά σου. Δεν τα έχω εκδώσει παρά μόνο κατά καιρούς,τα έδινα στην εφημερίδα, «Φως της Κέρκυρας», κάποια στιγμή σταμάτησα ήθελα να παραμείνουν σε μένα. Δεν αποτυπώνω σκέψεις και εικόνες επιτηδευμένα αλλά αυθόρμητα.
Ό,τι πιο θλιβερό έχει να συμβεί σε μια πόλη, είναι ο ημετερισμός μιας μικροαστικής κοινωνίας από κάποιους φερέλπιδες αξιωματούχους και δήθεν ανώτερους τους. Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται και θα συνεχιστεί για την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, και τα μεγάλα συμφέροντα.
– Μαρία Άνθη – Αυτήν την πόλη βρε κάπου τη ξέρω – και δεν έχει καμία σημασία ποια πόλη είναι μικρή ή μεγάλη, αυτήν τη πόλη την ξέρουν όλοι, ίσως κάπου να την ξέρεις κι εσύ…
Διαθέτει τα πάντα, κόσμο παραλίες, ωραία κτήρια συνήθως είναι όμορφη, πάρα πολύ όμορφη…
