Η Ατομοκρατία κι ο Κολλεκτιβισμός ανάγονται σε δύο διαφορετικά επίπεδα σύλληψης της Κοινωνικής Πραγματικότητας και προτείνουν δύο διαφορετικά μοντέλα ανάλυσης και κατανόησης των Ανθρωπίνων Σχέσεων. Αντανακλούν δύο διαφορετικές αντιλήψεις γιά την οργάνωση και τη λειτουργία ενός Κοινωνικού Μορφώματος όπως είναι μία Πολιτική Κοινότητα, όπου οι Άνθρωποι διαγκωνίζονται, άλλοτε ως Άτομα γιά τα Ατομικά τους Συμφέροντα κι άλλοτε ως Ομάδες ή σύνολα Ατόμων, για τα Συλλογικά τους Συμφέροντα.
Η σχέση ανάμεσα στο Άτομο και στην Κοινωνία κι ανάμεσα στο Ατομικό και στο Συλλογικό Καλό. Η προσπάθεια να οριστεί εννοιολογικά η Πρωτοκαθεδρία του Ατομικισμού έναντι του Κολλεκτιβισμού ή και το αντίστροφο, προσκρούει σε μια ανεξάντλητη επιχειρηματολογία περί της διαπάλης ανάμεσα στο Ατομικό Καλό και στο Συλλογικό Καλό, ανάμεσα στην Ιδιωτικότητα και στη Συλλογικότητα.
Έκτοτε, το Καλό και το Κακό΄ στοιχειώνουν στην Ανθρώπινη Ιστορία κι αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος να μην το αναζητούμε έξω από τις Ανθρώπινες Σχέσεις και την Ηθική Παράσταση του Κόσμου. Κατά τον Hobbes, Καλό και Κακό είναι ονόματα δηλωτικά των ορέξεων και των αποστροφών μας, οι οποίες διαφέρουν ανάλογα με τις διαφορετικές Ιδιοσυγκρασίες, τα Έθιμα και τα Δόγματα των Ανθρώπων.
Ατομοκρατία
Η Ατομοκρατία ή Ατομικισμός, Individualismus, είναι μιά Ηθική Στάση, Πολιτική Φιλοσοφία, Ιδεολογία ή και κοινωνική ματιά, που τονίζει την Ηθική Αξία του Ατόμου. Οι Ατομικιστές προωθούν την άσκηση των Στόχων κι Επιθυμιών ενός Ατόμου, δίνουν αξία στην Ανεξαρτησία και την Αυτάρκεια, υποστηρίζουν ότι το Συμφέρον του Ατόμου οφείλει να προηγείται του Κράτους ή μίας Κοινωνικής Ομάδας κι αντιτίθενται στην υπάρχουσα Παρέμβαση στα Συμφέροντά τους από την Κοινωνία ή από τους Θεσμούς, όπως είναι το Κράτος.
Ο Ατομικισμός αντιπαραβάλλεται με τον Απολυταρχισμό και τον Κολεκτιβισμό. Η Ατομοκρατία βάζει το Άτομο στο επίκεντρο και ξεκινά με τη Θεμελιώδη Αρχή ότι το Ανθρώπινο Ον είναι πρωταρχικής σημασίας στον αγώνα γιά την Απελευθέρωση. Ο Φιλελευθερισμός, ο Υπαρξισμός κι ο Αναρχισμός είναι παραδείγματα Κινημάτων που τοποθετούν το Άτομο ως Κεντρική Μονάδα Ανάλυσης.
Ο Ατομικισμός περιλαμβάνει το Δικαίωμα του Ατόμου στην Ελευθερία και την Αυτοπραγμάτωση. Επίσης δηλώνει την Ποιότητα του να είναι κάποιος Άτομο. Την Ατομικότητα που σχετίζεται με την κατοχή ενός ατομικού χαρακτηριστικού, μιας Ιδιορρυθμίας. Είναι συνδεδεμένος με καλλιτεχνικά και μποέμ ενδιαφέροντα και τρόπους ζωής όπου διακρίνεται μία τάση προς την Αυτοδημιουργία και τον Πειραματισμό, σε αντίθεση με την Παράδοση ή κυρίαρχες δημοφιλείς μαζικές απόψεις και συμπεριφορές, καθώς και με Ουμανιστικές Φιλοσοφικές θέσεις και την Ηθική. Στο Ηθικό και στο Κοινωνικοπολιτικό Πεδίο είναι μία τάση Ψυχολογική, με το να θεωρείται το Άτομο ως η πιό Αυθεντική κι Ουσιώδης, αν όχι η Μοναδική, Πραγματικότητα και που είναι αποδεκτό ως Απόλυτος Κριτής κάθε Αξίας.
Στο Οικονομικοκοινωνικό Πεδίο, υποστηρίζεται η Ελεύθερη Ανάπτυξη του Ατόμου, ως αναγκαία προϋπόθεση γιά την Κοινωνική Ευημερία. Ξεκίνησε από την πεποίθηση ότι ο Άνθρωπος είναι ο Δημιουργός του Κοινωνικού Πλούτου, άρα: κάθε Αξία κρίνεται με βάση το Εγωιστικό Συμφέρον.
Το Δόγμα της Οικονομικής Ατομοκρατίας επιτάσσει ότι κάθε Άτομο έχει δικαίωμα στην Αυτονομία, όσον αφορά τις δικές του Οικονομικές Αποφάσεις κι αντιτίθεται στις Αποφάσεις που λαμβάνονται για λογαριασμό του στα θέματα αυτά από το Κράτος, την Κοινότητα, την Εταιρεία κ.λ.π.
Γενικώς, είναι η διατήρηση κι η ανάπτυξη της Σύμφυτης Ιδιομορφίας και των ιδιαίτερων Δικαιωμάτων κάθε Ανθρώπου. Είναι αντίθετος σε κάθε είδους Συλλογικούς κι Απρόσωπους Κοινωνικούς Θεσμούς, με το να υπερασπίζεται τις Απαιτήσεις, τα Δικαιώματα και την Ελευθερία κάθε Ατόμου, δηλαδή, βάζει στο Άτομο την Ατομική του Ελευθερία ως Μέσον κι ως Σκοπό.
Όμως, αυτή του η Θέση είναι αρκετά πολύπλοκη κι έτσι τείνει να βγει έξω από τα όρια του Οικονομικού Τομέα. Κατά τη Θεωρία του, όλα τα Ιστορικά και Κοινωνικά Φαινόμενα είναι αποτελέσματα της Συνειδητής και της Σκόπιμης Δράσης Σημαντικών Προσωπικοτήτων.
Στο ηθικό και φιλοσοφικό επίπεδο ανάλυσης της Φιλελεύθερης αντίληψης της Οικονομίας, όλες οι Κοινωνικές κι Ηθικές Αξίες: Ελευθερία, Ισότητα και Δικαιοσύνη, ξεκινούν από το Άτομο κι επιστρέφουν στο Άτομο, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στις διεκδικήσεις του για την ύπαρξή του και την Οικονομική του Αυτάρκεια. Η Ατομική Χειραφέτηση του Πολίτη αποτελεί βασική προϋπόθεση γιά την κατάκτηση της Ευδαιμονίας, που πρέπει να είναι κι ο τελικός σκοπός μίας Πολιτικής Κοινωνίας (Αριστοτέλης).
Ο Ατομικισμός οδήγησε: 1) Ηθικά, στον Ευδαιμονισμό – Ωφελιμισμό. 2) Θεολογικά, στον Υποκειμενισμό. 3) Κοινωνιολογικά, εξαιτίας της Ατομιστικής Αντίληψης, στον περιορισμό των Κρατικών Λειτουργιών στο ελάχιστο (διότι ήταν δύσπιστος απέναντι στην Κρατική Δύναμη, από την οποία, υποτίθεται, κινδυνεύει να στραγγαλιστεί το Άτομο) είτε στη μεταβολή της Κοινωνίας σε Όργανο Εξυπηρέτησης των Ατομικών Συμφερόντων είτε ακόμη και στην Κατάλυση της Κοινωνίας (Αναρχισμός). 4) Οικονομικά, στη Φιλελεύθερη Κεφαλαιοκρατία. & 5) Φιλοσοφικά, στον Νομιναλισμό, που κατ’ αυτόν, στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν Καθολικές Έννοιες κι οι Αφηρημένες Ιδέες είναι απλές λέξεις. Επηρέασε δε την ανάπτυξη του Εμπειρισμού.
Κολλεκτιβισμός, Συγκεντρωτικός Προγραμματισμός
Με τον Όρο Κολλεκτιβισμός εννοούμε ένα Οικονομικοπολιτικό Σύστημα όπου τα μέσα Παραγωγής, Κεφάλαιο κι Εργασία, περνούν στα χέρια Κοινωνικών Ομάδων ή Συνεταιρισμών ή και του Κράτους, καταργώντας την Ατομική Ιδιοκτησία. Ο Κολεκτιβισμός εναντιώνεται στον Ατομικισμό. Σε αντίθεση προς τον Φιλελεύθερο Ατομικισμό, ο Κολλεκτιβισμός δίνει έμφαση στις Οργανωμένες Ομάδες και στα Μαζικά Κινήματα.
Το Άτομο Πολίτης υπάρχει μόνον ως Μέλος της Πολιτικής Κοινότητας, η Συλλογικότητα βρίσκεται πάνω από το Άτομο: το Άτομο υπάρχει επειδή υπάρχουν οι Οργανωμένες Κοινωνικές Ομάδες κι οι Κοινωνικές Ομάδες υπάρχουν επειδή υπάρχουν τα Άτομα. Το Άτομο κι η Κοινωνία βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση και μία πρωτοκαθεδρία του ενός ή του άλλου θα ήταν ένα ψευτοδίλημμα.
Ο Κολλεκτιβισμός είναι ένα Οικονομικοκοινωνικό Σύστημα Κοινοκτημοσύνης, γι’ αυτό κι ονομάζεται Συγκεντρωτικός Προγραμματισμός.
Η λέξη Κολλεκτιβισμός προέρχεται από τη Λατινική λέξη Collectivus = Σύλλεκτος, Στρατολογημένος. Στην Οικονομία σημαίνει το Σύστημα κατά το οποίο η λύση του Κοινωνικοοικονομικού Προβλήματος βρίσκεται στην Κοινωνικοποίηση (Στρατολόγηση) των Μέσων Παραγωγής, προς όφελος: του συνόλου με το να εξαλειφθεί η Ατομική Ιδιοκτησία, όλα τα Μέσα Ανταλλαγής Αγαθών, Κυκλοφορίας και Παραγωγής ανήκουν στο Κοινωνικό Σύνολο ή στις Αυτόνομες Κοινότητες ή στο Κράτος, έτσι, τα Μέλη παράγουν ανάλογα με τις Ικανότητές τους και καταναλώνουν ανάλογα με τις Ανάγκες τους.
Βασίλειος Γκίκας. – Βιογραφικό Σημείωμα
Γεννήθηκε στον Δήμο Αθηναίων στις 6 Ιουνίου 1953. Έκανε Μέσες Σπουδές ως Μαθητής Γυμνασίου και αργότερα στα Λογιστικά και στα Τουριστικά. Μέσα σε 10 χρόνια, ως Λογιστής, έγινε Συμπράττων Σύμβουλος σε Ελληνική Κατασκευαστική Ανώνυμη Εταιρεία. Αμέσως μετά από τις δύο αυτές Μέσες Επαγγελματικές Σπουδές, απέκτησε, στις Η.Π.Α., Διδακτορικά στην Οικονομία, στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και στη Θεολογία.
Από το 1988 ξεκίνησε η μεγάλη ανοδική του πορεία στο Μόντρεαλ του Καναδά, στο Ιάσιο της Ρουμανίας και σε έξι Πολιτείες των Η.Π.Α., στις Επιχειρήσεις, στην Πανεπιστημιακή του καριέρα, οπότε έφτασε το 2001 να γίνει Κοσμήτορας της Εκπαίδευσης, πρώτα στη Μινεσότα και ύστερα στην Πενσυλβάνια. Παράλληλα, από το 1984 ασχολείται και με την Πολιτική, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις Η.Π.Α.