Γράφει η Μαρία Άνθη
Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε στον Φιλολογικό Σύλλογο “Παρνασσός”
Ο Ησίοδος δείχνει μια θαλάσσια διαδρομή από τα Γάδειρα μέχρι το Ιόνιο. Κατά τον Πλάτωνα τα γεγονότα της Ατλαντίδας εκτυλίχθηκαν 9.600 χρόνια πριν την εποχή του Σόλωνα. Μήπως τελικά τα χρόνια ήταν σεληνιακά; Διότι οι ιερείς τότε χρησιμοποιούσαν σεληνιακά ρολόγια στην Αίγυπτο, μας το λέει ο Μανέθων. Ο Ποσειδών ¨τορνεύει¨ την Ατλαντίδα, όπως μας λέει ο Πλάτων.
Υπάρχουν συγγραφείς πριν από τον Πλάτωνα οι οποίοι περιγράφουν την Ατλαντίδα, την απειλεί ο Ποσειδών με πτώση όρους πάνω της με αμφικάλυψη. Η Ταρτησσός είναι η περιοχή της Ατλαντίδας.
H κοιλάδα της Ανδαλουσίας είναι ακριβής μικρογραφία, κατά το εμβαδόν, της πλατωνικής κοιλάδας κατά την θέση, τον προσανατολισμό και την γεωμορφολογία της. Η νότια πλευρά της βρέχεται από τον Ατλαντικό όπως και η πλατωνική.
Σε αυτήν χτύπησε με σφοδρότητα ένας θαλάσσιος κυματοσυρμός με ταχύτητα εκατοντάδων χιλιομέτρων την ώρα, ο οποίος δημιουργήθηκε μετά από ένα ισχυρό σεισμό στον Ατλαντικό, καταστρέφοντας και βυθίζοντας την πόλη της Ατλαντίδος, δηλαδή τον ομόκεντρο σχηματισμό των κυκλικών καναλιών σε προϊστορικούς χρόνους όπως αποδεικνύεται από γεωτρήσεις που έχουν γίνει στον βυθό του Ατλαντικού.
Με αυτόν τον τρόπο καταστράφηκε η προϊστορική Ταρτησσός. Η νεώτερη Ταρτησσός ξανακτίσθηκε σε άλλη θέση και είχε ένα βαθμιαίο τέλος λόγω των συνεχών αποθέσεων φερτών υλικών του ποταμού Γκουανταλκιβίρ σε Ρωμαϊκούς χρόνους.
Ταρτησσός είναι η Ατλαντίδα κατά την άποψη του κου Παπαμαρινόπουλου.
Το 1755 π.χ έγινε ένας μεγάλος σεισμός – κατακλυσμός σύμφωνα με τα αρχαία κείμενα, πολλά κύματα διασχίζουν τον Ατλαντικό και πέφτουν με μανία στις στήλες του Ηρακλέους. Και καταστρέφουν ό,τι υπάρχει κύματα ύψους 15 μέτρων. Κατέστρεψαν ό, τι βρήκαν στο δρόμο τους σε μικρό χρόνο. Ένας κυματοσυρμός αναφέρεται στον Τίμαιο.
Η περίπτωση της Σαντορίνης ήταν διαφορετική από την Ταρτυσσό. Η Καταστροφή έγινε το 1620 π.χ δηλαδή νωρίτερα κατά 400 χρόνια από την Ταρτυσσό.
Η Ατλαντίς τοποθετείται από τον Πλάτωνα στον Ατλαντικό. Ο ίδιος περιγράφει την κοιλάδα της Ατλαντίδος ως επίπεδη με πεταλοειδές σχήμα περιβαλλομένης από βουνά. Η κοιλάδα είναι σε διεύθυνση Βορράς-Νότος.
Επίσης περιγράφει την πρωτεύουσα της Ατλαντίδος αποτελούμενης από χερσαίους ομόκεντρους κύκλους. Ανάμεσα τους υπάρχει θαλάσσιο νερό. Ο σχηματισμός αυτός είναι δημιούργημα της φύσης. Ο Πλάτωνας παρουσιάζει μια επιμήκη κοιλάδα περιτοιχισμένη από όρη και την αποκαλεί Ατλαντίδα.
Υπάρχουν κτήρια με ερυθρούς, μέλανες και λευκούς λίθους καθώς και θερμές και ψυχρές πηγές. Σύμφωνα με την πλατωνική διήγηση εξαίσιοι σεισμοί και κατακλυσμοί κατάστρεψαν και βύθισαν την Ατλαντίδα.
Ο Πλάτων, στον έργο του «Κριτίας», παρουσιάζει την αντίπαλο της Ατλαντίδος, την Αθήνα, περιγράφοντας την Ακρόπολη με χαρακτηριστικές λεπτομέρειες, η οποία όμως δεν αντιστοιχεί στην εποχή που έζησε, δηλαδή τον 4ο αι. π.Χ., αλλά αντιστοιχεί σε μια εποχή 800 χρόνια πριν την γέννηση του! Οι πληροφορίες τις οποίες μας παραθέτει αποδείχτηκαν από τις επιστήμες της Αρχαιολογίας και της Γεωλογίας ως ορθές.
Ο Φιλόστρατος, περιγράφει τη γεωλογική υφή, του Γηρυόνη η οποία έμοιαζε με λόφο, όπου στην κορυφή είχε πεπλατυσμένη επιφάνεια κυκλικού σχήματος το οποίο ο ίδιος το αποκάλεσε βαλβίδα.
Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου Ε.Μ.Α.Ε.Μ. (Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας).
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ – Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος
Ο καθηγητής κ. Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος κατάγεται από την Αρκαδία και από τους δύο γονείς του, την Δήμητρα και τον Παναγιώτη Παπαμαρινόπουλο από την Τεγέα και την Καρύταινα αντιστοίχως.
Κατέχει πτυχίο Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1973) ενώ τελείωσε την διδακτορική του διατριβή στην γεωφυσική στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου το 1979. Οι μεταδιδακτορικές του έρυνες έγιναν στο Κάρντιφ, στο Νιού Κάστλ και στην Οξφόρδη.
Διετέλεσε Καθηγητής Γεωφυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών κατά τα έτη 1983-2012. Έχει διδάξει Γεωφυσική σε φοιτητές του Τμήματος Γεωλογίας και Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών, φοιτητές του Τμήματος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (2000-2005) και μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, του τμήματος Μηχανικών Μεταλλειολόγων-Μεταλλουργών (1995-2000).
Έχει οργανώσει εκατοντάδες γεωφυσικά προγράμματα σε αρχαιολογικούς τόπους εντός και εκτός της χώρας όπως στην Κεντρική Ασία, στo οροπέδιο των Αλτάι, στην Βόρειο Ανατολική και Βόρειο Δυτική Αφρική, στην Γαλλία, στην Αγγλία, στην Ισπανία, στην Ρωσία και στην Κύπρο.
Έχει πάνω από 100 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά με κριτές και εκατοντάδες ετεροαναφορές του έργου του από άλλους επιστήμονες ενώ για το ίδιο έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών για τον εντοπισμό της διώρυγας του Ξέρξη στην Ανατολική Χαλκιδική.
Χρονολόγησε, μαζί με τους συνεργάτες του, αστρονομικώς τον Τρωικό πόλεμο και την επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη.
Το έργο αυτό αναρτήθηκε στον ιστότοπο της ΝΑΣΑ ενώ παρουσιάστηκε από τον Ακαδημαϊκό Αντώνη Κουνάδη στην ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών το 2017 ενώ το ίδιο αναρτήθηκε στην ψηφιοθήκη του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Clio-Turbata το 2018 από τον Καθηγητή Ιωάννη Μουρέλο.
Διευθύνει τις επιστημονικές ομάδες: 1. την διεπιστημονική διερεύνηση των ομηρικών επών,
2. την πολλαπλή διερεύνηση των Ιερών Τόπων με την βοήθεια της Φυσικής, της Γεωφυσικής, της Κλινικής Ψυχολογίας και της Βιοιατρικής
3. την μελέτη της Φυσικής της Πληροφορίας
4. τον γεωφυσικό εντοπισμό θαμμένων αρχαίων πόλεων
5. την διεπιστημονική διερεύνηση της προέλευσης του ελληνικού αλφαβήτου.
Οι “ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ” κατέφραψαν τη διάλεξη.
