Βασιλική Αποστολίδη: Στη μνήμη των Ηρώων – 28η Οκτωβρίου 1940

 

Σήμερα, στον Πύργο Ιθώμης εορτάσαμε με κάθε επισημότητα την Εθνική μας επέτειο. Ημέρα φορτισμένη συναισθηματικά, καθ’ ότι παρόντες ήσαν πρόσωπα που έζησαν τον πόλεμο και την κατοχή.

Ιδιαιτέρως συγκινητική και για εμένα η ημέρα αυτή, διότι ο παππούς μου επολέμησε στο μέτωπο και μεγάλωσα ακούγοντας αφηγήσεις του έπους του ’40. Και φέτος δεν κατέστη δυνατόν να συγκρατήσω τα δάκρυά μου κατά την εκφώνηση του πανηγυρικού. Το ίδιο και οι ακροατές μου.

Σήμερα, επέλεξα να ομιλήσω για την συμμετοχή των Κυπρίων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και να δείξω ότι οι αγώνες της ηρωικής νήσου μας δεν έχουν τελειώσει, όπως δείχνουν τα πρόσφατα γεγονότα. Ακολουθεί ο πανηγυρικός λόγος

 

 

“Ήταν ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 όταν ο Ιταλός πρέσβης Γκράτσι έφυγε ντροπιασμένος, όπως ο ίδιος δήλωσε από την οικία του Έλληνος πρωθυπουργού Ιωάννου Μεταξά. Ο λόγος βεβαίως είναι το περίφημο “ΟΧΙ” που έλαβε ως απάντησιν στο τελεσίγραφον που ο Μουσολίνι είχε αποστείλει στην Ελλάδα ζητώντας από τους Έλληνες να παραδοθούν αμαχητί. Την άρνησιν αυτή του πρωθυπουργού χαιρέτησε ενθουσιωδώς σύσσωμος ο ελληνικός λαός εντός και εκτός Ελλάδος.

 

Είθισται στην περίοδο των πολέμων τα ίδια τα κράτη να προβαίνουν σε ενέργειες ώστε να ενισχύουν και να διατηρούν ακμαίον το φρόνημα των στρατιωτών αλλά και των αμάχων. Δημιουργούν ύμνους και πολεμικά άσματα, ποιήματα καλλιεργούντα τον ενθουσιασμόν και την αυτοπεποίθησιν στο νου στα χέρια και στα όπλα των στρατιωτών.

 

Μόνο στην Ελλάδα του 1940 δεν χρειάστηκαν ποιητές να πλάσουν εκ της φαντασίας τους τέτοια άσματα, διότι στην Ελλάδα ποιητές έγιναν οι Έλληνες στρατιώτες και ποιήματα αθάνατα οι ίδιες τους οι πράξεις: με το χαμόγελο στα χείλη πάν οι φαντάροι μας μπροστά, τραγουδά η λαϊκή μούσα, περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο οι στρατιώτες μας ξεκινούσαν για το μέτωπο εκείνο το πρωί.

 

Ιδιαίτερο δε ενδιαφέρον και μεγάλη συγκίνησιν προκαλεί σε κάθε Έλληνα ο τρόπος με τον οποίο οι Έλληνες αδελφοί μας της Κύπρου έλαβαν μέρος στον πόλεμο παρά την τότε κατοχή της νήσου από τους Άγγλους. Όταν έφθασεν εις Κύπρον η είδησις της εμπλοκής της Ελλάδος στον πόλεμο εναντίον των ιταλικών στρατευμάτων, σύσσωμος ο κυπριακός Ελληνισμός κατελήφθη από ενθουσιασμόν. Η Νήσος στολίστηκε με την Ελληνική σημαία παρά την προς τούτο απαγόρευση των κατοχικών αγγλικών δυνάμεων.

 

 

Οι Κύπριοι έψαλλαν τον Εθνικό μας Ύμνο κατά χιλιάδας, κατετάχθησαν εθελοντικώς στον στρατό της μητέρας πατρίδος και ανεχώρησαν για το μέτωπο. Περί τους 20.000 ανδρών ,αλλά και χίλιες γυναίκες, κατετάγησαν στα στρατιωτικά σώματα. Συγκεντρώθησαν επίσης υπέρ του αγώνος 70.000 αγγλικών λιρών, ισοδυναμούσες με 40 εκατομμύρια δραχμές.

 

Ο ανταποκριτής του Reuters περιγράφει το κλίμα που επικρατούσε εις ολόκληρον την Κύπρον: “επικρατεί αφάνταστος ενθουσιασμός αφ’ ης στιγμής που έφθασε η είδησις ότι η Ελλάς απεφάσισε να αμυνθεί δια των όπλων εις την ιταλικήν επίθεσιν. Εις ολόκληρον την νήσον υψώθησαν ελληνικές σημαίες. Μέγα πλήθος συγκεντρώθη προ του Ελληνικού προξενείου της Λευκωσίας και έψαλε ελληνικούς ύμνους. Στο προξενείον κατά πυκνάς μάζας προσέρχονται ευσταλείς Κύπριοι ζητούντες να αποσταλούν στην Ελλάδα όπως υπηρετήσουν στας τάξεις του Ελληνικού Στρατού.

 

Οι εκ Κύπρου προερχόμενοι Έλληνες πολέμησαν ηρωικά εις όλας τας μάχας. Ιδιαιτέρως δε σημαντική υπήρξε η δράσις των στις μάχες που διεξήχθησαν στο Τεπελένι από τις 9 έως τις 29 Μαρτίου 1941, οι οποίες ήταν και οι σκληρότερες καθ’ όλη την διάρκειαν του ελληνοϊταλικού πολέμου και στις οποίες οδηγεί με στρατό Ιταλών ο ίδιος ο Μουσολίνι.

 

 

 

Έπειτα από τον απαράμιλλο ηρωισμό που επέδειξαν οι Κύπριοι, οι Άγγλοι επικυρίαρχοι της Κύπρου συνειδητοποίησαν ότι ο βρετανικός στρατός θα ήτο ελλιπής χωρίς την συμμετοχή των. Τους υπεσχέθησαν την πολυπόθητη ένωση με την Μητέρα Ελλάδα ως αντάλλαγμα για τη στράτευσή τους στον βρετανικό στρατό, γεγονός που άλλαξε για πάντα την βρετανική στρατιωτική ιστορία, όπως οι ίδιοι οι Άγγλοι παραδέχονται.

600 Κύπριοι έπεσαν ηρωικά στα πεδία των μαχών σε Ελλάδα, Ευρώπη, Ασία και Αφρική. 2500 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και εστάλησαν στα χιτλερικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ενώ ορισμένοι από αυτούς δεν επέζησαν των κακουχιών και των βασανιστηρίων.

 

Οι Άγγλοι ουδέποτε ετήρησαν την υπόσχεσιν των περί ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα. Αντ’ αυτού επέβαλαν ακόμη σκληρότερη την τυραννία τους. Στην τυραννία αυτή τους διεδέχθησαν οι Τούρκοι. 80 έτη συμπληρώνονται σήμερα από εκείνη την υπόσχεσιν. 80 έτη μνήμης, αγώνων και αγωνίας. Ας ευχηθούμε για την απελευθέρωση της ενδόξου και ηρωικής νήσου μας.

Ζήτω η Ελλάς!

 

Με τιμή, σεβασμό και άσβεστη την Μνήμη

Βασιλική Α. Αποστολίδη – Δασκάλα

Πρόεδρος της Τ.Κ. του Πύργου Ιθώμης

Μέλος της Διεθνούς Επιστημονικής Εταιρείας,

της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας

Μέλος του Παγκοσμίου Φόρουμ Φιλοσοφίας

 

Post Author: athensupdategr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *