Πίσω από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Γράφει η Μαρία Άνθη

Μαρία   Άνθη

 

Όλοι συμφωνούν ότι ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στην Ουκρανία, αλλάζει τα παγκόσμια δεδομένα. Τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Μιλώντας για τη φρίκη του πολέμου, τη βαρβαρότητα, τον ξεριζωμό, τον βομβαρδισμό των πόλεων, δεν πρέπει να ξεχνάμε, τις πραγματικές αιτίες του πολέμου. Ότι πρόκειται για έναν ενεργειακό πόλεμο. Έναν πόλεμο σφαιρών επιρροής, ως συνέχεια του παγκόσμιου οικονομικού πολέμου, στην κορύφωσή του.

 

Οι Κυρώσεις και ο ενεργειακός πόλεμος

Επομένως δεν περιορίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, πρόκειται για έναν τεράστιο «πεδίο μάχης», πάνω στην ενέργεια και τον εξοπλισμό όπου την Ευρώπη την αφορά άμεσα. Είναι ζήτημα ζωής των κρατών της γι’ αυτό και η ίδια δεν προχωρά σε κυρώσεις θα βλάψει τον εαυτό της, ενώ η Αμερική είναι ενεργειακά αυτάρκης.

Όσον αφορά αυτή τη φρενίτιδα των κυρώσεων της μιντιοκρατίας θα κοπάσει κάποια στιγμή, κάτω από την τρομερή πίεση των αγορών. Οι αγορές ήδη νιώθουν ασφυκτικά μέσα από τον πόλεμο αυτό, κι εννοούμε τις μεγάλες ελεύθερες παγκόσμιες αγορές όπως τράπεζες και εταιρίες πετρελαίου, τις οποίες δεν τις συμφέρει να φθάσει η κατάσταση στα άκρα. Εδώ δεν συγκρούονται μόνο ορισμένες κρατικές ελίτ και πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα, από την Αμερική, αλλά υπερβαίνουν αυτές τις ελίτ κατά πολύ.

 

Δεν είναι μόνο οι γραφειοκρατίες των κρατών, που συχνά κερδίζει μια μικρή ομάδα, επωφελείται και θέλει την ένταση ώστε να υπάρχει. Τώρα είναι η παγκόσμια αγορά που κέρδιζε και κερδίζει από την ενέργεια, δεν συμφέρει ο πόλεμος, όπως και δεν συμφέρει σε άλλους κλάδους όπως οι βιομηχανίες και το εμπόριο.

Άρα οι κυρώσεις από ένα σημείο κι ύστερα, γυρίζουν πίσω στην αφετηρία τους σε εκείνους που τις υπέβαλαν.  Οι αυξημένες τιμές που έχουν βαθμιδόν πτωτική πορεία, συμβαίνει να μην πλήξουν τη Ρωσία όπως κάποιοι θα ήθελαν.

Κι αυτό  διότι ακόμη και λιγότερα προϊόντα να πουλήσουν στην αγορά οι χώρες της Δύσης,  πάλι κερδισμένη θα είναι η Ρωσία, εφόσον είναι εκείνη η χώρα που παράγει πρώτες ύλες, φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Επομένως ποιοι ζημιώνονται;  Αυτοί που δεν παράγουν.

 

Η Αμερική έχει δική της επάρκεια ενέργειας όμως ακόμη και στην περίπτωση ανόδου των τιμών παγκοσμίως θα πλήξει τις επιχειρήσεις της, που σημαίνει ότι, θα πέσει το επίπεδο κατανάλωσης σε όλο το κόσμο. Ο κύκλος εργασιών θα μειωθεί, και επί της ουσίας θα μειωθούν και τα εισοδήματα. Θα υπάρξει οικονομική ασφυξία.

Αυτό ήδη το νιώθει η Ευρώπη και συνεδριάζουν τα όργανά της, πώς θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Και το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί, με νέα μέτρα και ένα νέο ταμείο ανάκαμψης, να επιδοτήσει δηλαδή την ενέργεια.  Το κάνει ήδη η Ευρώπη υπό άλλες συνθήκες όμως, δεν φθάνει μόνο αυτό. Θα πρέπει να υπάρξει ένα νέο πακέτο μέτρων που θα εξισορροπήσει το κόστος της ενέργειας, έτσι ώστε να της εξασφαλίσει την βιωσιμότητα των επιχειρήσεών της. Της πραγματικής οικονομίας την βιωσιμότητα.

 

Η Ρωσία αυτό που πουλάει είναι ενέργεια, σιτηρά και πρώτες ύλες ενώ ο Δυτικός κόσμος πουλάει στη Ρωσία κυρίως διάφορα καταναλωτικά αγαθά και είδη πολυτελείας και όχι είδη άμεσης ανάγκης. Ό,τι θέλει ο εύπορος.  Αυτό όμως αντιστοιχεί  σε ένα κομμάτι της κοινωνίας που περνάει καλά, ενώ η Ρωσία εξάγει είδη επιβίωσης βάσει των οποίων εξαρτάται η παραγωγή, σε διάφορους κλάδους της οικονομίας.

 

 

Ο πόλεμος κοστίζει ακριβά

Ένας γενικευμένος πόλεμος θα κατέστρεφε όλη τη Δύση επομένως το Ζελένσκι θα τον αφήσουν στη μοίρα του. Κι αυτό κάνουν από τη πρώτη στιγμή που ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία.  Κι όλοι αναρωτιόνται μα γιατί δεν τον βοηθάει το ΝΑΤΟ, βεβαίως και δεν θα τον βοηθήσει με την έννοια της επέμβασης διότι ο πόλεμος κοστίζει ακριβά.

Όσο κλιμακώνεται η σύγκρουση, τόσο και η Δύση δεν θα έχει τη λύση που η ίδια θέλει και θα αργήσει να βρεθεί μια διπλωματική λύση όσο ρίχνουν λάδι στη φωτιά με δηλώσεις τύπου κυρώσεων.

Από τη στιγμή που πολεμικά η Ρωσία δεν αντιμετωπίζεται από την Ουκρανία, αργά η γρήγορα η Ουκρανία θα πέσει στα χέρια των Ρώσων.

 

Το λάθος της κυβέρνησης Μητσοτάκη να στείλει όπλα

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι περισσότερο προσεκτική. Από τις χώρες του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης, δόθηκε γραμμή, στη κυβέρνηση Μητσοτάκη να στείλει όπλα στους φίλους Ουκρανούς. Το γεγονός ότι το δέχθηκε έδειξε μεγάλη αφέλεια και μηδαμινή αντίσταση, δεν είχε το σθένος να πει το  όχι, διπλωματικά. Ότι  θα είμαστε μόνον ως χώρα υπέρ της ανθρωπιστικής βοήθειας και ότι θα είμαστε μόνο υπέρ των κυρώσεων.

 

Είχε το δικαίωμα η Ελλάδα ως χώρα μέλος της συμμαχίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ασκήσει βέτο. Δεν σκέφτηκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ότι έχουμε ένα μεγάλο ποσοστό μειονότητας στην Ουκρανία και μόνο γι’ αυτό το λόγο δεν θα έπρεπε να προκαλέσει τη μήνη του Πούτιν. Το παράδειγμα της διπλωματίας το έδωσε η Τουρκία ή οποία δεν αναμείχθηκε σε όπλα, αλλά έμεινε μόνο στο θέμα ανθρωπιστικής βοήθειας.

Την αφελή αυτή κίνηση, θα έλθει η στιγμή που ως χώρα θα την πληρώσουμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δεν γνωρίζουμε ακόμα τι θα προκύψει στο μέλλον, διότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα θα έχουμε Ρωσική επικράτεια στην Ουκρανία. Είναι φως φανάρι ότι η Ελλάδα δεν θα έχει πλέον τον τρόπο να υποστηρίζει τη μειονότητά της.

 

Ακόμη είναι εις βάρος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που δεν αξιοποίησε έστω και επικοινωνιακά, το θέμα με την αμφισβήτηση των  ζωνών στο Αιγαίο και στα νησιά από την Τουρκία και την κατοχή της Κύπρου. Στην Ελλάδα τόσα χρόνια δεν καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα; Η Τουρκία δεν παίζει το ρόλο του Δυνάστη στη Κύπρο, παρά μόνο ο Πούτιν στην Ουκρανία; Αν υπάρχει μια χώρα που έχει απειληθεί τόσο πολύ με πόλεμο στη περιοχή της για τα κυριαρχικά της δικαιώματα, αυτή είναι μόνο η Ελλάδα. Έπρεπε δίχως άλλο, να προβάλουμε τα δικά μας εθνικά συμφέροντα, ήταν μια ευκαιρία, αλλά είμαστε δεδομένοι και συνέχεια χάνουμε.

 

 

Η Δαιμωνοποίηση του Πούτιν ως εγκληματία πολέμου

Κι έρχεται η ώρα τούτη, που γνώριζε το ΝΑΤΟ ότι δεν θα επιτρέψει η Ρωσία την ένταξη της Ουκρανίας να πει η Δύση τον Πούτιν εγκληματία και Δικτάτορα. Πόλεμος και προπαγάνδα πάνε πάντοτε μαζί, όλοι οι πόλεμοι έχουν αφετηρία τη προπαγάνδα. Κι από εκεί απορρέουν οι συμφορές.

Ο Ζελένσκι που καταπατούσε ανθρώπινα δικαιώματα ενώ είχε ενσωματώσει τάγματα ασφαλείας στην κρατική μηχανή με όπλα στα χέρια τους,  με σωρεία εχθροπραξιών, δεν μπορεί να μην είναι δικτάτωρ αλλά η Δύση κλείνει τα μάτια.  Γιατί λοιπόν, τέτοια δαιμονοποίηση όταν ο Ζελένσκι υποστήριξε και εξέθρεψε μέσα στην χώρα φασιστικά μορφώματα.

Μήπως Ο Ερντογάν δεν είναι;  Όλοι γνωρίζουν για την καταπάτηση δικαιωμάτων των μειονοτήτων στην Τουρκία και όταν ακόμη το ΝΑΤΟ εισέβαλε κάποτε στη Γιουγκοσλαβία, πάλι καταπάτηση μειονοτήτων είχαμε, με εισβολή σε άμαχο πληθυσμό. Για να μην πούμε για τη Λιβύη όπου οι πληγές ακόμη δεν λένε να κλείσουν. Εμείς ως χώρα ενώ ήταν στην διακριτή μας ευχέρεια να στείλουμε ανθρωπιστική βοήθεια στείλαμε όπλα και βάλαμε τη Ρωσία απέναντί μας, ενώ οι Ρώσοι κάποτε στην Κύπρο ήταν οι πρώτοι που συνέδραμαν με αρωγή.

 

Η Λύση για την Ουκρανία

Η λύση για την Ουκρανία είναι να γίνει ένα ομόσπονδο κράτος, αν πραγματικά θέλουν να είναι δίκαιοι οι Δυτικοί και αν η σημερινή Ουκρανική ηγεσία θέλει να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα. Μία λύση υπάρχει να γίνει η Ουκρανία ομόσπονδο κράτος που να σέβεται όλες τις μειονότητες και θα έχουν μια αυτονομία.

 

     

 

Post Author: athensupdategr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *