Απόσπασμα από το βιβλίο, “Η κόρη της Κίρκης”.Μαρία Σ. Άνθη. Σελ 362 – 363. Εκδόσεις Ηρόδοτος. Αθήνα 2019
“Η κόρη κατά την απουσία της από το ουράνιο νησί της, ταξίδεψε μέσα στα κτίσματα του δημιουργού τεχνίτη, είδε το σύμπαν σε όλα του τα στερεώματα και πως εκείνος τα είχε τοποθετήσει.
— Η μάνα ρώτησε τη κόρη, τι το σημαντικό της δίδαξε το ταξίδι, κι εκείνη τότε της αποκρίθηκε “Μητέρα, γνώριζα πριν ότι ο άνθρωπος γίνεται θεός αλλά μετά έμαθα ότι ο θεός γίνεται άνθρωπος!” .
— Τότε ξαναρώτησε τη κόρη “ Ναι αλλά για το τι είδες στα άκρα των γεωμετρικών σχημάτων που σχηματίζουν οι αστέρες, δεν μου είπες τίποτα”.
Η κόρη σκέφτηκε τι θα απαντήσει, δεν δίστασε να πει την αλήθεια ότι “ο νους είναι αυτός όπου εκεί βασιλεύει”.
****
Και οι δύο κατευθύνθηκαν σε ένα εργαστήριο, για να δουν τις νέες αποστάξεις λουλουδιών που είχαν κόκκινο στήμονα και ύπερο κι ένα κλωνάρι χρυσαφί. Ήταν το νέο λουλούδι στο νησί που είχε φυτρώσει, καθώς η κόρη έγινε βροχή για να ταξιδεύει…
Η γέννηση ήταν αντανάκλαση άλλων πλανητών, ίσως και της γης καθώς οι νόμοι των άστρων κατευθύνουν την γέννηση.
— Εκεί στο εργαστήριο με τα κίτρινα χρώματα, τους ηλιόσπορους και τα ηλιολούλουδα, τις φιάλες, τα αρώματα και τα δισκοπότηρα, η μητέρα έπιασε το νέο αυτό λουλούδι που έμοιαζε με ζαχαρί φρέζια και είπε στην κόρη “ Είναι ιαματικό, το ονόμασα αιωνιότητα”…
—- Η κόρη της Κίρκης πήρε το απόσταγμα το έβαλε σε ένα δισκοπότηρο, κάθησε στον καθρέφτη του θρόνου της και είπε “ Αυτό θα το δώσω στους ανθρώπους”. Η μάνα όμως σιωπηλά έφυγε, λέγοντας “Τι ματαιότητα” κοίταξε πέρα μακριά και δάκρυσε …”
