Η ζωή απαιτεί τον άθλο όσο το χρήμα κυβερνάει στην καρδιά του Παρισιού, στο Βερολίνο, στο Μανχάταν όπου βρεθεί η Καρόλ, η ηρωίδα του βιβλίου. Η προσωπική της ζωή στους οίκους υψηλής ραπτικής δεν είναι και ένα όνειρο, αργά ή γρήγορα τα πρόσωπα και τα πράγματα αποκαλύπτονται. Ωστόσο, εκείνο που χρειάζεται κανείς είναι ενσυναίσθηση και ανιδιοτελής αγάπη. Πρόκειται για τη νέα νουβέλα της Μαρίας Σ. Άνθη, που μόλις κυκλοφόρησε ( 172 σελίδες), από τις εκδόσεις Λεξίτυπον.
Μαρία Σ. Άνθη
«Το business plan είναι μια δουλειά για σχιζοφρενείς ενός παγκόσμιου μάρκετινγκ σε αγορές και μεγάλα χρηματιστήρια, δεν μπήκε ούτε λεπτό στο μυαλό της ότι συμβαίνουν όλα αυτά τα «καταπληκτικά» και αποφασίζουν ερήμην της με νούμερα. «Είμαι ένας αριθμός εδώ μέσα» συνειδητοποίησε η Καρόλ και ένιωσε μεγάλη απογοήτευση. Σκέφτηκε άραγε κανείς ποιοι είναι οι διάλογοι που αναπτύσσουν κάποιοι πίσω απ’ την πλάτη τους σε τέτοια ψηλά κτήρια τόσο μεγάλων συμφερόντων, όπου η λογική του κέρδους ξεπερνά κάθε λογική του μέτρου. Κάθε σχεδιαστής μόδας είναι σε θέση να ζει και να βιώνει αυτούς τους ανθρώπους, γι’ αυτό τόση ίντριγκα».
(Απόσπασμα, σελ. 34, από τη Νουβέλα – Για καφέ στο Μανχάταν – εκδόσεις, Λεξίτυπον)
Η Καρόλ μια σχεδιάστρια μόδας που ζει στο Παρίσι, στο λαμπερό
κόσμο της υψηλής ραπτικής, και της αισθητικής γνωρίζει ότι το ερωτικό
πρόβλημα δεν θα λυθεί ποτέ, ότι μόνο η εξωτερική ομορφιά δεν μπορεί να
σώσει τον κόσμο. Στη συνύπαρξη, η αγάπη και μόνο αρκεί, γι’ αυτό η ευτυχία
παραμένει άπιαστο όνειρο. Για να βρει κανείς τη γαλήνη που είναι η αγάπη
στον ίδιο του τον εαυτό και στους άλλους θέλει προσωπική εργασία. Και το
συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν υπάρχει κάτι που δεν αξίζει, στη ζωή. Το
ανεκπλήρωτο υπάρχει σε όλους, αρκεί για όλους να έρθει η λύτρωση την
κατάλληλη στιγμή. Η παράτυπη στάση και πράξη, η παρανομία, η καταπίεση
της κοινωνίας του καθωσπρεπισμού στο Παρίσι φέρνει σε δίλημμα τη
Καρόλ, αν κάνει το σωστό ή το λάθος. Σε όλη της την πορεία καταξιώνεται
αλλά πάντοτε αναρωτιέται ποιο είναι το σωστό απέναντι σε εκείνη και στους
άλλους. Ακόμη κι αν δεν προδώσει ποτέ κανέναν. Παλεύοντας με το
άγνωστο, παύει να νοιάζεται τι σκέφτονται οι άλλοι για τις πράξεις της, όταν
συλλογίζεται το χρόνο που άφησε πίσω της, όταν πια βρίσκεται μόνη πια στο
Μανχάταν χωρίς κανέναν δίπλα της. Μα ο έρωτας ποτέ δεν μπορεί να κριθεί
από κανέναν άνθρωπο είναι εξαγνισμένος και άκριτος και στη μικρή και στη
μεγάλη ευτυχία και στο μικρό και στο μεγάλο έρωτα και στην ομορφιά του και
στην ασχήμια του. Κι η αγάπη η παντοτινή πηγάζει και βγαίνει μέσα από κάθε
άνθρωπο. Είναι αυτό το καθαρό που μένει στο τέλος, η αγάπη η
ανιδιοτελής στη συνείδηση όλων, μέσα βαθιά στο νόημα της ζωής!
«Ο χώρος ήταν κατάμεστος από κόσμο, έτσι όπως σ’ ένα θέατρο κάθονται όλοι από κάτω. Στη σκηνή έλαμψαν οι προβολείς και πέρασαν πάνω απ’ τα κεφάλια τους, άστραψαν τα φώτα στα τραπέζια σαν κάποια αστέρια να γύριζαν. Οι μουσικοί όλοι πίσω στη σειρά έπαιζαν στον ρυθμό του φλαμέγκο τον σκοπό της αισθαντικής τους μουσικής. Μέσα στο ημίφως, η Καρόλ στράφηκε προς τον άγνωστο άνδρα για να τον αποχαιρετήσει, αλλά εκείνος στράφηκε αλλού καθώς μιλούσε και άθελά του της γύρισε την πλάτη.
Ήταν ο Μπράιαν Φέρρυ, μια εμβληματική προσωπικότητα της απαλής, ροκ μουσικής. Όταν σου πουν όχι, που δεν είναι τυχαίο το όχι, και σε αποκόπτει κάποια κίνηση που παρεμβάλλεται μέσα σε μια άλλη, τότε δεν αποφάσισες εσύ τίποτα. Δεν υπάρχει η συνταγή της απόφασης αυτής από κανέναν, δεν είναι τύχη. Αποφάσισε η αδράνεια της ύλης, που εσύ απολαμβάνεις, τα ίδια τα γεγονότα».
(απόσπασμα- σελ. 31)
Όλα ξεκινούν με ένα φλερτ, άλλοτε της στιγμής και της αβεβαιότητας κι
άλλοτε με της αποδοχής στην εργασία της πραγμάτωσης δίχως την αδιαφορία
από την ίδια την κοινωνία, όμως μέσα στους κοινωνικούς άξονες και στις
συμπεριφορές το χρήμα κυβερνάει…
Το κατάλαβε πια όταν πήγε μόνη της για καφέ στο Μανχάταν, όταν
απέβαλε όλα τα βαρίδια της ζωής της μέχρι εκείνη τη στιγμή και
απελευθερώθηκε από όλα, ένιωσε πόση αγάπη πήρε και πόση έδωσε κι ας μην
έβρισκε εκείνο το ιδανικό που αναζητούσε που έπλαθε η φαντασία της. Τώρα
το Μανχάταν ήταν πολύ όμορφο, με ουσία, είχε βρει μέσα της τη γαλήνη. Όχι
άλλους άθλους παρά μόνο αγάπη!
Χωρίς ανταπόκριση ο έρωτας βρίσκεται σε απόγνωση και περνά όλα τα
στάδια του αδιεξόδου του με βασανιστικά απρόοπτα. Και είναι αδύνατον να
φθάσει κανείς την ευτυχία όταν υπάρχει η εικασία, η αδιαφορία, η απροσεξία
και η ασυνέχεια, εξαιτίας ενός υπέρμετρου εγωϊσμού με πολλαπλά πρόσωπα,
της απόρριψης, μιας απόγνωσης στο συνεχές. Είναι αδύνατον επειδή η
απόγνωση θα δηλητηριάσει ότι καλό μπορούσε να προκύψει.
Η Μαρία Σ. Άνθη είναι δημοσιογράφος και μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Ελλάδος (Ε.Σ.Η.Ε.Α). Είναι απόφοιτη του Εργαστηρίου Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Φοίτησε στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οργανισμών. Έχει εργασθεί επί σειρά ετών στην έντυπη και την ηλεκτρονική δημοσιογραφία. Ως συγγραφέας έχει αφιερώσει πολλά χρόνια στην έρευνα. Τον Οκτώβριο του 2019, τιμήθηκε από το World Philosophical Forum για τη πρωτότυπη εργασία της, για το βιβλίο της «Απωστικές Δυνάμεις Ιπτάμενων Δίσκων» εκδ. Λεξίτυπον, της απονεμήθηκε ο τίτλος Πολίτης της γης, 21ος αιώνας από τον Πρόεδρο Igor Kondrashin. Έχει δώσει διαλέξεις για τον Αριστοτέλη και τη Φιλοσοφία του. Το βιβλίο της το 2021 «Αριστοτελικό Σύμπαν», από τις εκδόσεις Λεξίτυπον, αποτελεί μια νέα μελέτη πάνω στην κοσμολογία και τα Μετά τα Φυσικά του Αριστοτέλη. Άλλα βιβλία που έχει εκδώσει: «Επιστημονικές Εργασίες Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης», εκδ. Μ. Σιδέρη (2012). «Η Επανάληψη… Το Άνοιγμα των Πυλών», εκδ. Δεσμός (2013). «Η Ζωή Ξανά», εκδ. Λεξίτυπον (2014). «Ο Αιθέρας Θεός», εκδ. Λεξίτυπον (2015). «Λουΐζα και Αντώνιος», εκδ. Λεξίτυπον (2016). «Ως διά μαγείας… και κατά γράμμα», εκδ. Λεξίτυπον (2019). «Η κόρη της Κίρκης», εκδ. Ηρόδοτος (2019).