Ο Αντικατοπτρισμός έχει ευθείες γραμμές και αντιστρόφως ανάλογη εικόνα ίση με την άλλη. Η παρεμβολή εισρέει ενεργειακά σε συγκεκριμένο σημείο, η ενέργεια κανείς δεν ξέρει που μπορεί να εμφανισθεί. Άλλοτε είναι μόνιμη σε συγκεκριμένο χώρο κι άλλοτε περαστική. Παρεμβάλλεται κάτι για λίγο και φεύγει. Έχουμε ασθενής και ισχυρή παρεμβολή. Π.χ. στη Πεντέλη εκεί που είναι η σπηλιά του Νταβέλη έχουμε χρονικό κενό και αντίστροφη μέτρηση διότι η ενέργεια είναι ιδιαίτερα ισχυρή και πολωτική. Όλες οι παρεμβολές έχουν τους πόλους ανάποδα. Έχουμε αντιβαρύτητα.
Παρατηρούνται ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα λόγω της βαριάς και ισχυρής ακτινοβολίας. Αλλού όμως που παρατηρείται πόλος και αντι-πόλος σε σφαιρική απόσταση, με καμπύλες γραμμές όταν είναι πολύ μεγάλη η απόσταση, τότε έχουμε αντικατοπτρισμό. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται στη Ν. Μάκρη που είναι η Αμερικάνικη στρατιωτική βάση. Εκεί υπάρχει το ένα άκρο του ηλεκτρομαγνητικού αγωγού και το άλλο άκρο βρίσκεται στο Lagley της Virginia. Σχηματίζεται ισχυρή ηλεκτρομαγνητική ενέργεια που είναι θετική και αρνητική.
Ό,τι έχουμε από τη μια πλευρά έχουμε κι από την άλλη. Από τη μια πλευρά έχουμε το θετικό και από την άλλη το αρνητικό φορτίο του αγωγού. Η μια εικόνα είναι ίση και ίδια με την άλλη. Ενέργειες όμως έχουμε πολλές και καταλαμβάνουν το δικό τους χώρο στη γη, αφού είναι σαν να έχουν κάνει κατάληψη με τη δική τους διάσταση. Οι διαστάσεις του πλανήτη τους από όπου προέρχονται και οντότητες εμφανίζονται σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που τις έχουν δει επισκεπτόμενοι χώρους όπου γίνεται παρεμβολή.
Αυτά τα φαινόμενα δεν έχουν φυσική εξήγηση. Ουσιαστικά, η απάντηση ανάγεται στον Αιθέρα όπου η ύλη έχει ψυχή, άρα αυτά τα φαινόμενα είναι εκφράσεις του αιθέρα. Όλη η δημιουργία είναι δομημένη με την έννοια του Αιθέρα. Μια έννοια την οποία κυρίως ο Αριστοτέλης θεμελίωσε, μιλώντας για το ακίνητο κινούν. Είναι η γεννήτρια της φύσης ο αιθέρας. Η εγκεφαλική επικοινωνία μεταξύ δύο ανθρώπων την ίδια στιγμή, οι ψυχικές δυνάμεις και η αλληλεπίδραση ύλης και ψυχής στα διάφορα περιβάλλοντα ή η δράση και η αντίδραση που αναπτύσσεται, είναι από τον αιθέρα που λειτουργεί με τη μορφή κινούμενων ρευμάτων.
Χωρίς αυτόν δεν θα είχαμε τον ισχυρό ή τον ασθενή ηλεκτρομαγνητισμό. Δεν θα είχε ηλεκτρομαγνητισμό ο πλανήτης. Μπορεί κάποιος να πει ότι όλα αυτά είναι εικασίες κι ότι το λόγο έχει η φυσική επιστήμη. Όλες οι επιστήμες αλήθεια βγάζουν, αρκεί οι ερευνητές να βρίσκονται σε σωστό δρόμο. Μελετάμε τα νεότερα, αλλά δεν πετάμε και ό,τι είπαν οι αρχαιότεροι από εμάς.
Ο εξαίρετος φυσικός Δημήτρης Καλλίτσης αναφέρει στο βιβλίο του «Πέρα από τη Σύγχρονη Φυσική Αντίληψη» τα εξής: «Η μοναδική πρώτη ύλη στο σύμπαν είναι ο αιθέρας οι δε νόμοι της δημιουργίας που αναφέραμε είναι μοναδικοί ενιαίοι και αναλλοίωτοι για όλη τη περιοχή του σύμπαντος. Ο συνδυασμός των θεμελιωδών νόμων με τις ιδιότητες του αιθέρα επιτυγχάνει την ικανή και αναγκαία συνθήκη για τη δημιουργία οποιασδήποτε ύπαρξης μέσα στη φύση. Είναι γεγονός ότι η σύγχυση που υπάρχει στις αντιλήψεις γύρω από τη φύση της αντι-ύλης, δημιουργήθηκε μετά την απόρριψη της υπόθεσης του αιθέρα και της κατοχύρωσης της έννοιας του απόλυτου κενού στο σύμπαν όπου η μοναδική διενέργεια που λαμβάνει χώρα είναι η μετατροπή της ύλης σε ενέργεια και αντίστροφα. Η αρχή αυτή της αμοιβαίας μετατροπής ύλης σε ενέργεια μας έλυσε ίσως το πρόβλημα της δημιουργίας της ύλης μέσα στο απόλυτο κενό, ταυτόχρονα όμως περιέπλεξε την ερμηνεία της δημιουργίας αντι-ύλης καθώς και τη δημιουργία διαφορετικών μορφών ύλης που όπως ξέρουμε υπάρχουν σήμερα στη φύση. Διότι όπως είναι φυσικό, οι ποσοτικές μεταβολές της ενέργειας ρυθμίζουν το μέγεθος του σωματιδίου που σχηματίζεται κάθε φορά, δεν μπορούν όμως να καθορίσουν το είδος του φορτίου που πιθανόν θα φέρει το σωματίδιο». (Καλλίτσης, 1985, σελ. 135,136).
Εδώ ο συγγραφέας μας λέει μεταξύ άλλων ότι δεν είναι δυνατόν μέσα σε ένα κενό η ύλη να μετατρέπεται σε ενέργεια και η ενέργεια σε ύλη. Για την αντι-ύλη σε άλλο χωρίο αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η αντι-ύλη δημιουργείται στο χώρο κάθε φορά που δημιουργείται μια υλική μορφή, σαν αποτέλεσμα μιας τάσης που υπάρχει να διατηρηθεί σταθερή η κατάσταση ηρεμίας του αιθέρα, πλην όμως είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις εκείνες που η αντι-ύλη παίρνει τη χαρακτηριστική μορφή σωματιδίου, ώστε να μπορούμε να την προσδιορίσουμε». (Καλλίτσης, 1985, σελ. 136).
Όπως διαπιστώνεται σύμφωνα με τα παραπάνω, και όπως μας επιβεβαιώνει στο βιβλίο του ο φυσικός Δημήτρης Καλλίτσης, ο Αιθέρας είναι ένα ατέρμον ρευστό που πληροί ολόκληρο το σύμπαν. (Απόσπασμα από το βιβλίο, “Η επανάληψη… το άνοιγμα των πυλών” , Μαρία Σ. Άνθη)