Ο κος Τσίπρας, χρωστάει πολλά στον Κώστα Καραμανλή. Η άτυπη συμμαχία μαζί του και παράλληλα με τον κο Καμμένο τον οδήγησε στην εξουσία. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων και οι δύο από κυνικό συμφέρον, συνεργάστηκαν σε μια άτυπη συμμαχία αριστεράς – δεξιάς.
Ο Καραμανλής για να καλύψει το ‘πάρτι” με τα δανεικά που χρεοκόπησε τη χώρα, και ο Τσίπρας για να συνεχίσει το ‘πάρτι” που χάλασε με την άνοδο του Γιώργου Παπανδρέου, στην εξουσία. Βέβαια η αντιμνημονιακή πολιτική, αποδείχθηκε εκ των υστέρων καταστροφική με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα του 2015.
Για τον Τσίπρα όμως και τους συμμάχους του, η καταστροφική πολιτική δεν είχε άμεσες συνέπειες και κατόρθωσαν να κυβερνήσουν τη χώρα μέχρι τον Ιούνιο του 2019, μολονότι ο Σύριζα από το τέλος του 2015 είχε χάσει την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού μετά τη “κολοτούμπα” και την υπογραφή του τέταρτου μνημονίου.
Έτσι όταν εξήντλησε τη συνδρομή της δεξιάς του Καραμανλή και του Καμμένου, άρχισε να αναζητά νέες συμμαχίες από την Σοσιαλδημοκρατική πλευρά.
Το σχέδιό του όπως εξελίχθηκε, ήταν η απορρόφηση του ΚΙΝΑΛ πάνω στη λογική της ενωμένης αντιπολίτευσης υπό την ηγεσία του, με απώτερο σκοπό την επάνοδο στην εξουσία.
Το σχέδιο αυτό από τις εξελίξεις φαίνεται, ότι αποτυγχάνει για δυο λόγους. Πρώτον από το ΚΙΝΑΛ δεν έχει τίποτα περισσότερο, να αποκομίσει αφού αυτοί που παραμένουν ακόμα εκεί, είναι δεδηλωμένοι αντι – σύριζα και δεύτερον είναι ότι αποκαλύφθηκε όλο το παρακράτος του Σύριζα που με πρόσχημα την αντιμετώπιση της διαπλοκής, στα Μέσα ενημέρωσης προσπάθησε να επιβάλει τη δική του πιο σκληρή διαπλοκή.
Οι αποκαλύψεις των ημερών δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας, ότι από το άλλοτε περιορισμένης εμβέλειας κόμμα του Σύριζα, του 3% με 4% πριν το 2010, που έφθασε κάτω από αχαλίνωτο λαϊκισμό, και τις ανίερες συμμαχίες να εκπροσωπεί το 36% – αυτό το κόμμα – ξαναγυρίζει στην παλιά του κοίτη. Με βεβαρημένο το ηθικό του κύρος και τη πολιτική του αξιοπιστία.
Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν και σε όλη τη διαδρομή του Σύριζα, και τις ετερόκλητες δυνάμεις που συνωμότησαν για να βρεθεί στη κορυφή της εξουσίας, θα διαπιστώσει κανείς ότι όλα αυτά σήμερα γίνονται μπούμερανγκ για την “κατεδάφισή” του.
Αν αναλογιστούμε όλες τις μεθοδεύσεις που χρησιμοποίησαν, για την αναρρίχηση στην εξουσία με την κατασυκοφάντηση των αντιπάλων τους και με προπαγανδιστικούς μηχανισμούς διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, τότε θα καταλάβει κανείς ότι το κοινό γνώρισμα των κυρίων Τσίπρα, Καμμένου και Καραμανλή, δεν είναι κάτι άλλο παρά όψιμος μακιαβελισμός στην Ελληνική πολιτική σκηνή. Ο όψιμος μακιαβελισμός που τώρα αποκαλύπτεται.
Η πολιτική τους λογική ήταν, να περνάμε καλά κι ας πληρώνει το κορόιδο. Αλλά ποιος είναι το κορόιδο; Στο τέλος είναι ο ίδιος ο λαός που πληρώνει…