Εικόνα υγρών κρυστάλλων από πείραμα του Κων. Τομόπουλου
Συνέντευξη με το Δρ. Φυσικών επιστημών Κων. Τομόπουλο
Ο αιθέρας είναι η βάση του σύμπαντος και ο φορέας του παντός. Οι υγροί κρύσταλλοι έχουν ειδικό χειρισμό του αιθέρα και αυτή είναι η Πέμπτη ουσία κατά τον Αριστοτέλη. Ο Αριστοτέλης έβαζε μέσα και την ενέργεια, τη φωτιά. Στερεά, υγρά, αέρια και πυρ. Και το πέμπτο ήταν ο αιθέρας. Η καινούργια επιστήμη λέει ότι έχουμε υγρά, στερεά και αέρια, υγρούς κρυστάλλους που είναι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί. Όταν λέμε υγρούς κρυστάλλους, δεν είναι ούτε υγρά ούτε στερεά. Όλο το σύμπαν είναι ένας υγρός κρύσταλλος. Το πλεονέκτημα των υγρών κρυστάλλων είναι ότι όλη η ζωή, ό,τι ζωντανό υπάρχει, είναι υγρός κρύσταλλος. Δίχως τους υγρούς κρυστάλλους δεν θα υπήρχε ζωή.
Κύριε Τομόπουλε, λέτε για τον αιθέρα-Θεό, μιλήσατε για τη θεολογία, κάνετε μια άλλη προσέγγιση θετική και χριστιανική θα έλεγα ως προς την ανθρώπινη συνείδηση και το αίσθημα του Θεού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εννοείτε τον αιθέρα-Θεό; Πώς πρέπει να τον δει ο άνθρωπος τον αιθέρα-Θεό;
Όταν ο άνθρωπος έβγαλε το Θεό έξω από τον κόσμο, είπε ότι είναι κάτι που δεν το ξέρουμε, δεν μπορούμε να το βρούμε, δεν μπορούμε να το πιάσουμε και δεν μπορούμε να το μετρήσουμε. Επομένως είναι εκτός και είναι προσωπική εμπειρία. Ο Θεός δεν είναι προσωπική εμπειρία όπως λέγαμε. Ο Θεός έχει γίνει επιστημονική εμπειρία εδώ και πολλά χρόνια, αλλά οι άνθρωποι οι οποίοι ήτανε, ας πούμε εξ’ επαγγέλματος, θεολόγοι είναι χιλιάδες. Είναι εκατομμύρια στο κόσμο οι βουδιστές, οι χριστιανοί, οι μουσουλμάνοι κ.λ.π. Λοιπόν, αυτοί όλοι αποτελούν την αδρανή μάζα, και ως εκ τούτου, δεν έχουν κανένα όφελος, ούτε έχουν κανένα κίνητρο να ανακατωθούν με τις θετικές επιστήμες, με την κβαντική θεωρία και ό,τι άλλο καινούριο παρουσιάζεται, διότι οι επιστήμες δεν είναι πλέον εμπειρία και γνώσεις, αλλά είναι η υπέρβαση αυτών των δύο. Χρησιμοποιούν την τεχνολογία για τη δική τους επικοινωνία και για τους δικούς τους σκοπούς, ενώ η τεχνολογία δεν είναι ο σκοπός της να εξυπηρετεί κάποια τάξη ανθρώπων ή κάποια επιστήμη.
Ο προορισμός της τεχνολογίας είναι να φωτίσει τον άνθρωπο να δει ότι ο Θεός είναι μέσα μας και ότι είναι ο αιθέρας, ο οποίος πάντοτε τρόμαζε τους ιερωμένους. Σε καμία θρησκεία δεν μιλούν για αιθέρα ως κύρια ουσία, δηλαδή τον αιθέρα-Θεό. Αποδέχονται την ύπαρξη κάποιας οντότητας. Προς το παρόν, όποιος θέλει να πάει στον παράδεισο, πρέπει να πάει στην εκκλησία. Ενώ στην ουσία η εκκλησία είναι ένας δρόμος για ποδήλατα που πάει προς το Θεό και η επιστήμη αυτοκινητόδρομος.
Μιλήστε μας για τους υγρούς κρυστάλλους και τις δημοσιεύσεις που πραγματοποιήσατε ότι αυτοί αποτελούν μια νέα μορφή ύλης μεταξύ της υγρής και της στερεάς.
Οι υγροί κρύσταλλοι είναι μια νέα μορφή η οποία υπερβαίνει τα χαρακτηριστικά της γνωστής ύλης. Συμπεριφέρονται κατά περίπτωση και επιλεκτικά ως κρύσταλλοι που είναι εξ’ ορισμού στερεά και ταυτόχρονα έχουν τις ιδιότητες των υγρών όσον αφορά τη σχέση της με το πεπολωμένο φως. Η μηχανική συμπεριφορά των υγρών κρυστάλλων αντιστοιχεί με αυτή των υγρών. Η συμπεριφορά των υγρών κρυστάλλων έναντι του πεπολωμένου φωτός αντιστοιχεί στους στερεούς κρυστάλλους. Αντιστοιχούν στη ζωντανή ύλη. Το πλεονέκτημα των υγρών κρυστάλλων είναι ότι όλη η ζωή, ό,τι ζωντανό υπάρχει, είναι υγρός κρύσταλλος. Δίχως τους υγρούς κρυστάλλους δεν θα υπήρχε ζωή.
Εσείς, πότε ακριβώς είχατε κάνει αυτήν την ανακάλυψη;
Αυτήν την ανακάλυψη την έκανα και τη δημοσίευσα το 1960. Κατόπιν είχα κάποιες διαφωνίες, όχι επιστημονικές, άλλης φύσεως, μου έλειπε και η ωριμότητα… Μετά τη δημοσίευση δεν ξανασχολήθηκα με αυτό. Εφόσον έχω βρει τη λύση, θεώρησα ότι η ανθρωπότητα θα ωφεληθεί από αυτό το πράγμα. Προορισμός του επιστήμονα δεν είναι να συλλέγει δόξα, είναι να βοηθάει την ανθρωπότητα να διευρύνει τη γνώση της με συνέπεια την αλλαγή συνειδητότητας και φυσικά του τρόπου ζωής.
Μετά από αυτή τη δημοσίευσή σας τι άλλαξε στην επιστήμη;
Εκείνη την εποχή –απ’ όσο έμαθα εκ των υστέρων– οι Γάλλοι έκαναν αμέσως ένα ινστιτούτο υγρών κρυστάλλων και κινήθηκαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Μετά από δέκα χρόνια βγήκε βραβείο Νόμπελ για τους υγρούς κρυστάλλους. Ό,τι είναι ζωντανό είναι υγρός κρύσταλλος. Δηλαδή, η μορφή της ύλης αποτελείται από υγρό κρύσταλλο και διατηρεί τη δυνατότητα να αποταμιεύει πληροφορίες οι οποίες είναι χρήσιμες διότι στο σύνολό τους αποτελούν τη ζωή. Εν αντιθέσει προς την εντροπία η οποία αντιστοιχεί στο θάνατο.
Κύριε Τομόπουλε, ο αιθέρας είναι και μέσα στον υγρό κρύσταλλο;
Ο αιθέρας είναι η βάση του σύμπαντος και ο φορέας του παντός. Οι υγροί κρύσταλλοι έχουν ειδικό χειρισμό του αιθέρα και αυτή είναι η Πέμπτη ουσία κατά τον Αριστοτέλη. Ο Αριστοτέλης έβαζε μέσα και την ενέργεια, τη φωτιά. Στερεά, υγρά, αέρια και πυρ. Και το Πέμπτο ήταν ο αιθέρας. Η καινούργια επιστήμη λέει ότι έχουμε υγρά, στερεά και αέρια, υγρούς κρυστάλλους που είναι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί. Όταν λέμε υγρούς κρυστάλλους δεν είναι ούτε υγρά ούτε στερεά. Δεν ξέρω τώρα αν τα κόκκαλα του ανθρώπου εξαιρούνται, πάντως η σάρκα, τα όργανα και το δέρμα είναι υγροί κρύσταλλοι. Τα άλλα δεν τα έχω εξετάσει, διότι για μένα οι υγροί κρύσταλλοι ήταν η ιδέα που είχα ότι αποτελούν τη βάση της ζωής.
Πρόκειται πάντως για περίπλοκο σύστημα σύμφωνα με όσα μας λέτε, που έχει να κάνει με την πληροφορία.
Ένας οργανισμός είναι ένα πακέτο πληροφοριών. Το πακέτο αυτό των πληροφοριών για να φθάσει να έχει τόσες πολλές πληροφορίες, τρισεκατομμύρια πληροφορίες έχει σπειροειδής δομή. Δεν μπορεί να τις αποταμιεύει με τα συστήματα αποταμιεύσεως που υπάρχουν στον ανόργανο κόσμο και έτσι έχουμε τους υγρούς κρυστάλλους, οι οποίοι αποτελούν και τη βάση της ζωής. Εκείνη την εποχή δεν ήταν δυνατόν να προβλέψω ότι θα αποτελούν και τη βάση των κοινωνιών με την παρέμβαση της ανακάλυψης της πληροφορικής. Σημειωτέον ότι οι οθόνες των υπολογιστών στηρίζονται στους υγρούς κρυστάλλους.
Η σπειροειδής δόμηση της ύλης άλλοτε έχει εντροπικό και άλλοτε αντιεντροπικό χαρακτήρα;
Η σπειροειδής δόμηση της ύλης έχει αντιεντροπικό χαρακτήρα. Δηλαδή ο στόχος των κρυστάλλων είναι να μπορούν να κρατήσουν την ενέργεια. Η εντροπία είναι θέμα ενέργειας. Είναι το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα. Όταν έχουμε κάτι το οποίο περιέχει ενέργεια, θέλει να κρατήσει την ενέργειά του και το περιβάλλον του θέλει να του την πάρει. Για να μην του την πάρει, λοιπόν, αυτό παίρνει αυτή τη σπειροειδή μορφή, η οποία αποτελεί τον καλύτερο τρόπο αποταμίευσης πληροφορίας και ενέργειας.
Άρα, δικαιολογημένα η σπειροειδής δόμηση άλλοτε έχει εντροπικό και άλλοτε αντιεντροπικό χαρακτήρα.
Ακριβώς έτσι είναι. Όταν η σπειροειδής δόμηση είναι ζωντανή, δηλαδή ζώσα, είναι εντροπική. Μοιράζει την ενέργεια χωρίς να τη διαχέει στο περιβάλλον. Τη μοιράζεται με όλους χωρίς να είναι κανενός η ενέργεια. Όπως κάνει μια ανώνυμη εταιρία ή ακόμη και το σύμπαν. Ενώ όταν είναι αντιεντροπική, τότε μοιράζεται την ενέργεια στο περιβάλλον ώστε να έχει διάχυση, αλλά είναι υπό έλεγχο. Διότι περιορίζει τα όρια στα οποία θα γίνει η διανομή της ενέργειας, δημιουργώντας ανοιχτά συστήματα δομής της ύλης.
Τι εννοείτε όταν λέτε ανασπειρούμενα σπειροειδή;
Το σπειροειδές είναι μια γραμμή η οποία γίνεται σπείρα. Όταν η σπείρα αυτή, θεωρηθεί ως γραμμή, έχουμε σπειροειδές μοντέλο. Για παράδειγμα το σύρμα τού τηλεφώνου. Είναι σπειροειδές, αλλά όταν το πάρετε ξανά και το ξανακουλουριάσετε, είναι δευτερογενές σπειροειδές. Και μπορείτε να κάνετε και τριτογενές και τεταρτογενές σπειροειδές. Επομένως όταν έχουμε έναν οργανισμό δεν είναι πρωτογενής σπειροειδής, αλλά έχουμε υψηλού βαθμού ανασπειρώσεις.
Πώς δημιουργούνται αυτοί οι υψηλού βαθμού ανασπειρώσεις;
Γίνονται μόνες τους στη φύση.
Και σε τι χρησιμεύουν οι ανασπειρώσεις;
Για να αποταμιεύσουν την πληροφορία.
Δεν φτάνει η πρώτη σπείρα;
Η αποταμιευμένη πληροφορία επαναλαμβάνεται κατά την ανασπείρωση. Είναι ανασπειρωμένη η πληροφορία. Η δυνατότητα αποταμιεύσεως πολλαπλασιάζεται με την ανασπείρωση.
Μαρία Σ. Άνθη Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – Ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΘΕΟΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ. ΑΘΗΝΑ 2015.
ISBN: 978-960-597-025-3.