Μετά τις Αμερικανικές εκλογές και τη νίκη του Joe Biden, βρισκόμαστε κοντά σε μια πολιτική New deal αναδιάρθρωσης και ανασύστασης αρκετών κοινωνικών δομών, που μοιάζει κατά πολύ με εκείνης μετά του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου γιατί κι σήμερα δεχόμαστε επίθεση αλλά με άλλα μέσα, τώρα είναι ένας ιός Covid -19 που ρέπει προς την αποκαθήλωση ενός παλαιού συστήματος και τακτικών οικονομικών πολιτικών μη δυνάμενες να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα που επιβάλει αυτή η πανδημία παγκοσμίως.
Κι αυτό γιατί η υγειονομική κρίση αποκαθήλωσε ένα ολόκληρο μοντέλο ανάπτυξης βασιζόμενο στον αθέμιτο ανταγωνισμό που έδειχνε πως μόνο το χρήμα είναι αυτό που κυβερνάει.
Ο Ντόναλντ Τράμπ, πρώτος υποστηρικτής αυτής της αντίληψης και ανάπτυξης με γνώμονα τον καταναλωτισμό, της χαμηλής φορολογίας όπως ο ίδιος υποστήριζε σθεναρά με βάση όμως τη κερδοσκοπία και τον εθνικό προστατευτισμό που ήθελε να επιβάλει, έπεσε μέσα στη δίνη του κορονοϊού. Εντελώς αιφνιδίως.
Ήταν κάτι άγνωστο για τον Τραμπ, μέχρι και τη στιγμή που ενώ γέμιζαν τα νοσοκομεία του από νεκρούς και μολυσμένους από τον Covid – 19, εκείνος έδειχνε απτόητος, να μην αφουγκράζεται το ανήμπορο σύστημα υγείας του και το λαό του κάτω από αυτό το σύστημα ανήμπορος να αντεπεξέλθει, να έρχεται σε απόγνωση. Μπροστά στις κραυγές αγωνίας αυτές εκείνος, έμενε απαθέστατος.
Απεδείχθη ουτοπία αυτό που είχε υποστηρίξει ο Τραμπ, ότι θα αγόραζαν υπηρεσίες υγείας από την ελεύθερη αγορά. Αυτό το αφήγημα των Ρεπουμπλικάνων ήταν μια φούσκα, ο λαός δεν μπόρεσε να αγοράσει υπηρεσίες αλλά ούτε και υπήρχε τέτοια δυνατότητα με αποτέλεσμα να έχουμε πολλούς θανάτους.
Η ιδιωτική οικονομική πολιτική, φάνηκε αδύναμη ώστε να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες, οπότε είναι σαν να έσκασε μια νέα φούσκα στα χέρια του Τραμπ. Απεδείχθη ότι δεν μπορεί να καλυφθεί μια πανδημία.
Απεδείχθη ακόμη ότι με το κερδοσκοπικό σύστημα δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα της πανδημίας, χρειάζονται δημόσιες υποδομές. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το καθολικό πρόβλημα κοινωνικών υπηρεσιών που υπάρχει ανάγκη στην περίπτωση του Covid -19. Η ιδιωτική υγεία μπορεί να παρέχει ανέσεις στη νοσηλεία αλλά δεν αντιμετωπίζει ποτέ μια πανδημία, διότι δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν όλα από τα ασφαλιστικά ταμεία και όλες οι ανάγκες των ασθενών. Είναι σαφές ότι χρειάζεται η δημόσια συμμετοχή από τα δημόσια έσοδα κι αυτό ο Τραμπ, το αγνόησε.
Δεν ενίσχυσε την υγεία και το απέδειξε η πράξη. Η υγεία είναι το πρώτο σε αξία αγαθό των ανθρώπων, κι αυτό το αγνόησε…
Το σύστημα Τραμπ, γελοιοποιήθηκε και φάνηκε όλη η πολιτική ανοησία. Δεν αντιμετώπισε το πρόβλημα του κορονοϊού, σοφά και δεν ακολούθησε πολιτικές αναγκαίες για την ασφάλεια των προσβεβλημένων από τον Covid -19 αλλά και γενικότερα στη χώρα του, δεν έκανε τις αναγκαίες τομές ούτε πήρε αποφάσεις σωστές με αποτέλεσμα να το πληρώσει ακριβά το τίμημα. Μοιραίος πολιτικός ο Τραμπ, φεύγει μαζί με μια ολόκληρη εποχή από την πολιτική σκηνή.
Μέσα σε αυτό το διάστημα της δοκιμασίας του Αμερικανικού λαού, έγινε τόσο επιτακτικό όσο ποτέ άλλοτε η ανάγκη για τροφή, στέγαση, υγεία και γενικότερα η αξία της ανθρώπινης επιβίωσης και της κοινωνικής πρόνοιας. Αυτό ο Τραμπ το αντιμετώπισε, σκεπτόμενος μόνο την οικονομία και η ζωή του καθενός ερχόταν σε δεύτερη μοίρα. Ξέχασαν όλοι τα λόγια του, που μέχρι πριν ξεσπάσει η υγειονομική κρίση, ηχούσαν ακόμη στα αυτιά του Αμερικανικού λαού ότι δηλαδή δεν έχουν υψηλή φορολογία άρα θα έχουν λεφτά για να καλύψουν τις ανάγκες υγείας, επομένως θα έχουν και για να ζήσουν. Ήταν καταλύτης ο κορονοϊός, ώστε να αποκαλυφθεί μια παιδαριώδης πολιτική αντιμετώπισης από έλλειψη σοφίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, αντιμετωπίζει κανείς την πολυπλοκότητα της πολιτικής και όχι με συνθήματα του τύπου δεν πληρώνουμε φόρους και όλα πάνε καλά θα είμαστε όλοι πλούσιοι.
Αυτό είναι ένα σαθρό επιχείρημα διότι η υγεία ως δημόσιο αγαθό, δεν μετριέται με το κέρδος που αποφέρει στις επιχειρήσεις και στους επιχειρηματίες. Μετριέται από την κοινωνική της ωφελιμότητα και κατά πόσο αντιμετωπίζονται επί της ουσίας τα προβλήματα. Η τροφή, η στέγη και η υγεία είναι τα πρώτα που κοιτάζει ένας ηγέτης σε περιπτώσεις μιας πανδημίας και μάλιστα πιο εντατικά και σε πρώτη προτεραιότητα πόσο μάλλον όταν δεν έχει βρεθεί το φάρμακο.
Οι φωνές διαμαρτυρίας, όταν πια όλα έδειχναν ότι ο κορονοϊός (Covid-19), δεν κάνει διακρίσεις χτυπά ακόμη κι εκείνον τον ίδιο τον Τραμπ, ήταν φωνές που από τις οποίες δεν ίδρωσε το αυτί του.
Εκείνη τη στιγμή, ήταν που ο κορονοϊός στην ουσία έριχνε από την εξουσία τον Ντόναλντ Τραμπ ενώ ο ίδιος δεν μπόρεσε να διαβλέψει πόσο βαθειά τομή η πανδημία θα έκανε, αρνούμενος μέχρι σήμερα τα αποτελέσματα των εκλογών. Η ταχυδρομική ψήφος ήταν απόφαση ενός απαρχαιωμένου συστήματος που καταρρέει και της πολιτικής του, αφού δεν άφησε να υπάρξει η ηλεκτρονική σε περιπτώσεις μεγάλων αποστάσεων των ψηφοφόρων. Κάτι που κι αυτό λειτούργησε εναντίον του όταν έχανε την εξουσία. Ο Τραμπ, δεν έπεισε τελικά αυτό έδειξαν οι εκλογές, για τη γενικότερη πολιτική του, τα ατοπήματα του, τα τραγικά λάθη του …
Από την ώρα που έχανε την εξουσία, είχε ήδη γίνει η αναγκαία στροφή προς την πραγματική οικονομία με την ελπίδα ότι αυτό θα εκφραστεί στο πρόσωπο του Biden, κάτι που δεν έλεγε ακόμη να κατανοήσει και να καταλάβει ο ίδιος, ότι κάτι λάθος έκανε, κάπου κάποιους αγνόησε. Ήταν η δημόσια ασφάλεια και υγεία των πολιτών του και κατά πλειοψηφία ψηφοφόρων του.
Οι τομές που έκανε επί προεδρίας του, φαίνεται ότι δεν συγκίνησαν κανέναν από τη στιγμή που ο κορονοϊός θέριζε στις ΗΠΑ και ο Τράμπ τα όποια μέτρα κι αν πήρε ήταν πλέον αργά. Οι εκλογές πλησίαζαν και ο κύβος ερίφθη.
Ο Joe Biden και ήδη τα επιτελεία των Δημοκρατικών αυτό επικοινωνιακά το έχουν λάβει υπόψη τους, ξέρουν τις αδυναμίες Τραμπ και τι επιτάσσουν οι καιροί, ώστε να δείξουν ένα εκσυγχρονισμένο πρόσωπο. Επεξεργάζονται μια σειρά μέτρων προς αυτή τη κατεύθυνση ανάπτυξη, με μια σειρά δομών στον τομέα της υγείας και της ενέργειας κάτι που ο Τράμπ τη μεν ενέργεια την είχε μπλοκάρει, προς όφελος των εταιριών που εμπορεύονται τον ορυκτό πλούτο και τη δε υγεία, την κατεύθυνε συστηματικά στα χέρια ιδιωτών. Η πολιτική μιας ανάπτυξης με πήλινα πόδια.
Στην Ατζέντα των Δημοκρατικών μπαίνει όπως όλα δείχνουν ο εκσυγχρονισμός της Αμερικής σε όλα τα επίπεδα υποδομών. Υποδομές του κοινωνικού κράτους και όχι μόνο να εξασφαλιστεί η υγεία σε περιόδους υγειονομικής κρίσης αλλά και ό, τι πεπαλαιωμένο υπάρχει όπως δρόμοι και σιδηροδρομικά δίκτυα να εκσυγχρονιστούν. Η ανανέωση αυτή θα δημιουργήσει όπως ελπίζουν νέες θέσεις εργασίας, ενώ πολλοί είναι οι πόροι που θα δημιουργηθούν από την ενέργεια. Έτσι λοιπόν οι Δημοκρατικοί μπροστά στην κρίση, παίρνουν μέτρα με σύμμαχο τις νέες συνθήκες.
Οι λάθος πολιτικές τακτικές του Τραμπ, συγκλίνουν, ότι τώρα οι Δημοκρατικοί αναγκάζονται να δώσουν προτεραιότητα στην τροφή, στη στέγαση, στην υγεία και στην ασφάλεια των πολιτών όσον αφορά το εμβόλιο. Ο Covid-19 έδειξε ότι δεν κάνει διακρίσεις πάει παντού. Προσβάλει και προέδρους όχι μόνο πολίτες κρατών. Επομένως, τι θέλουν να πουν μερικοί περί μη ύπαρξης Covid-19;
Ότι το New deal θα δώσει ώθηση, σημαίνει στροφή προς την πραγματική οικονομία και όχι εκείνη της φούσκας και των χρηματαγορών. Αυτό δεν το υπαγορεύουν οι χρηματαγορές,, το λένε οι πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες. Το ευτύχημα είναι ότι το έχουν συνειδητοποιήσει κορυφαία στελέχη των Δημοκρατικών, ότι δηλαδή χρειάζεται μια νέα τομή, σε μια άλλη κατεύθυνση να στραφούν τώρα που η αντίπερα όχθη δεν μπορεί να σταματήσει την όποια νέα κατάσταση δεν θα έχει επιχειρήματα. Η πανδημία είναι πλέον υπαρκτή.
Οι Δημοκρατικοί με την προσαρμογή που κάνουν θα αφήσουν εποχή, αν πραγματικά εφαρμόσουν το σύστημα του κοινωνικού κράτους με του ανθρώπινο παράγοντα πιο ψηλά στον πήχη και δεν ακολουθήσουν τις ίδιες αποτυχημένες πρακτικές των προκατόχων τους. Οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να δουν ξεκάθαρα ότι η ιδιωτική οικονομική πολιτική έχει καταστραφεί, έχει πεθάνει το 50% της παγκόσμιας αγοράς,, η όποια άλλη τακτική θα σημάνει την ευθανασία της, δεν θα ξανασηκωθεί ξανά καθώς το lockdown συνεχίζεται και θα συνεχιστεί ακόμη και το 2021.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι ότι σε αυτή τη δεδομένη στιγμή, από πού θα τροφοδοτηθούν με τόκους τα κεφάλαια, και επόμενο είναι οι αγορές να εκλιπαρούν τα κράτη να πάρουν τα δάνεια. Tα δάνεια όμως θα δεχθούν κούρεμα έτσι κι αλλιώς αναγκαστικά, διότι το μοντέλο που εφάρμοζαν οι αγορές και οι τραπεζίτες τώρα η πανδημία δεν το επιτρέπει. Καθηλώθηκε ένα ολόκληρο μοντέλο ανάπτυξης καπιταλισμού που δεν είχε πρότυπα πραγματικής οικονομίας.
Όποιος το εφάρμοσε ακόμη και ο Τράμπ, απογυμνώθηκε…
